Festiwale to najlepsza przestrzeń dla dyskusji, a streaming wcale nie jest taki zły - Max Linz w cyklu 9 pytań do... przygotowanym przez Papaya.Rocks.
1. O czym opowiada twój najnowszy film?
To opowieść o nauce i sile obrazu w czasach neoliberalnej kontroli i polityki oszczędności. O strachu i nadziei.
2. Jakie były największe wyzwania, na które natrafiłeś w trakcie produkcji tego filmu?
Największym wyzwaniem był sam proces kręcenia filmu przez około pół roku - z wykorzystaniem różnych sposobów produkcji - oraz znalezienie odpowiedniego tonu na etapie edycji - tak, aby pasował do komedii dialektycznej.
3. Czy zmieniłbyś coś w procesie powstawania twojego filmu, gdybyś miał taką możliwość?
Zrobię to w następnym filmie.
4. Co sądzisz o publiczności pojawiającej się na festiwalach filmowych? Czy różnią się oni od typowego widza chodzącego do kina?
Często jest to grupa osób, która w warunkach pozafestiwalowych czułaby się w kinie osamotniona.
Festiwale intensyfikują dyskusję o filmach. Podobnie jak większość twórców filmowych - sam jestem częścią tej publiczności.
5. Opowiedz nam o niedawno obejrzanym filmie, który wywarł na tobie największe wrażenie.
Dzieci umarłych autorstwa Kelly Copper i Pavola Liska oraz El Río de Oro Paulo Rochy, które widziałem na festiwalu BAFICI w Buenos Aires.
6. Co ci przychodzi do głowy, gdy myślisz o polskim kinie?
Kino, które jest sztuką filmową, świadomie łączącą obraz i dźwięk z dbałością o zdjęcia.
7. Kim są twoi filmowi idole? Które filmy inspirowały cię najbardziej w czasie dorastania?
Jest wielu autorów, których dzieła szczerze podziwiam. To przedstawiciele zarówno Francuskiej Nowej Fali, Neuer Deutscher Film, ale też twórcy klasycznych filmów hollywoodzkich, kina światowego lat 90. i kolejnej dekady.
8. Czy uważasz, że internetowy streaming filmów zabija kinowe doznania?
Nie.
9. Nad czym pracujesz obecnie?
Ostatnio ukończyłem scenariusz do komedii opowiadającej o systemie sprawiedliwości.
* * *
Spotkania z reżyserem: 31.07, godz. 19:00 i 1.08, godz. 16:00 (po seansie filmu).