Bliskość w uznanym za objawienie canneńskim debiucie Kantemira Bałagowa ma w sobie wiele z zaduchu. I nic dziwnego, znajdujemy się w końcu we wrzącym kotle północnego Kaukazu u schyłku lat dziewięćdziesiątych, gdzie warunkiem przetrwania jest lojalność wobec „plemienia”: rodziny i etnicznej wspólnoty. Bałagow patrzy na rodzinny Nalczyk oczami młodej Żydówki, uwikłanej w sieć znienawidzonych zależności, w imię których dziewczyna ma poświęcić się, by ocalić brata. Ilana (rozsadzająca ciasne kadry swoją niesamowitą energią Daria Zhovner) próbuje wymknąć się ograniczeniom, szuka wolności, boksuje się z rzeczywistością, podczas gdy Bałagow zamyka wokół niej świat jak ring. Elektryzujący, miejscami brutalny, momentami kontrowersyjny debiut 26-latka jest zwiastunem nowego, wyjątkowego filmowego talentu.
Cannes IFF 2017 - FIPRESCI Prize; Sochi Open Russian Film Festival 2017 - Best Debut, Prize of the Guild of Russian Film Scholars and Film Critics
Urodzony w 1991 roku rosyjski reżyser i scenarzysta, pochodzący z Nalczyku w Kabardo-Bałkarii. Wychowanek Aleksandra Sokurowa, absolwent kursów, które twórca Cielca prowadził na państwowym uniwersytecie w Nalczyku. Fundacja Sokurowa jest wiodącym producentem Bliskości.
Bałagow niespecjalnie interesował się kinem, studiował ekonomię na Uniwersytecie Stawropolskim i korespondencyjnie prawo. Ale zrozumiał, że to nie dla niego i zaczął szukać innej życiowej drogi. Dostał od ojca aparat fotograficzny, więc zaczął robić zdjęcia, potem kręcił seriale z Nalczyka, które umieszczał w internecie. Po roku usłyszał od przyjaciela, że powinien spotkać się z Aleksandrem Sokurowem, który od trzech lat prowadził w Nalczyku kursy filmowe. Tak też się stało, dołączył do studentów.
Nadrabiał stracony czas, oglądając klasyków francuskiej Nowej Fali, Rosjan z okresu odwilży (1957 - 1964), filmy wojenne. Wcześniej nie miał takiej możliwości - multipleks w prowincjonalnym Nalczyku oferował jedynie mainstream. Szybko zakochał się we wczesnym Godardzie, nie gardząc Komediantami Marcela Carné, Pięściami w kieszeni Marco Bellocchio, czy Mouchette Roberta Bressona. Wtedy odkrył też kino radzieckie - Mam 20 lat Marlena Chucyjewa, Lecą żurawie Michaiła Kałatozowa i in.
Kończąc studia w 2013 roku zrealizował 40-minutowy film Mołodoj jeszczo i 38-minutowy dokument Andriusza (o młodym mężczyźnie we wczesnym stadium schizofrenii) oraz w 2015 - krótki metraż Pierwyj ja, który był pokazywany na festiwalu w Cannes (Short Film Corner). Bliskość została premierowo pokazana na MFF w Cannes 2017 w sekcji Un Certain Regard, zdobywając Nagrodę FIPRESCI.
2013 Mołodoj jeszczo (śr.m.)
2013 Andriusza (dok., śr.m.)
2015 Pierwyj ja (kr.m.)
2017 Bliskość / Tesnota / Closeness