Dwa lata temu Bruno Dumont zrealizował eksperymentalny musical historyczny Jeannette. Dzieciństwo Joanny d’Arc. Teraz znany z prowokatorskiego usposobienia i ateistycznego światopoglądu reżyser nakręcił kolejną autorską odsłonę żywota świętej Kościoła katolickiego oraz patronki Francji. W Jeanne, która zadebiutowała na tegorocznym festiwalu w Cannes (wyróżnienie w sekcji Inne Spojrzenie), pokazuje bohaterkę w boju – w męskim otoczeniu przekonanych o swojej racji notabli, na polu bitwy i w trakcie niesprawiedliwego procesu o herezję. Historia Dziewicy Orleańskiej jest powszechnie znana, rodakom reżysera w szczególności, Dumont pozwala więc sobie na wiele – ogranicza akcję, piętrzy dialogi, informacje podaje w umowny sposób. Kontynuuje drogę obraną przy okazji Martwych wód – nie liczą się logika czy pozory realizmu, ważne są postaci i interakcje między nimi. W Jeannette... w ironiczny sposób dotykał kwestii odradzania się religijnych fanatyzmów. W Jeanne, zgodnie z duchem czasów, skupia się na ukazaniu statusu kobiety, która zarówno w XV, jak i XXI wieku musi mierzyć się z protekcjonalnym traktowaniem przez mężczyzn i udowadniać swoją wartość. Nawet jeśli – jak w przypadku Joanny d’Arc – ma wsparcie boskich instancji.
Francuski reżyser i scenarzysta. Skończył studia filozoficzne i był nauczycielem w szkole średniej w swoim rodzinnym mieście Bailleul. W kinie zadebiutował w 1997 roku Życiem Jezusa. Zwykle w swojej twórczości, m.in. w Ludzkości, Flandrii czy Poza szatanem, wracał na północ Francji. I do filozofii: opowiadał o wierze, potrzebie Boga, ale również o seksualności i inności. W serialu Mały Quinquin i w Martwych wodach pokazał swoją inną, komediową twarz.
1997 Życie Jezusa / La vie de Jésus / The Life of Jesus
1999 Ludzkość / L'humanité / Humanity
2003 Dwadzieścia dziewięć palm / Twentynine Palms
2006 Flandria / Flandres / Flanders
2009 Hadewijch
2011 Poza szatanem / Hors Satan / Outside Satan
2013 Camille Claudel 1915
2016 Martwe wody / Ma loute / Slack Bay